7 december 2021
Samen ontwikkelen is bouwen aan vertrouwen
Samen. Gemeente en inwoners. Bouwen. Huizen, openbaar groen. Voorzieningen voor jongeren en ouderen. Vertrouwen. Met elkaar, stimuleren in plaats van frustreren. Bruggen bouwen in plaats van bruggen ophalen. Op dit terrein is er in Waalwijk nog veel te winnen, steeds lijkt het hier mis te gaan. Steeds luider klinkt de roep om burgerparticipatie en communicatie. Dat brengt ons ook bij de vraag, hoe we dit dan concreet moeten organiseren.
Al in 1995 (!) is de gemeente Waalwijk begonnen met wijk- en buurtbeheer. In 1997 werden door de herindeling Waalwijk, Sprang-Capelle en Waspik één gemeente. In de toen ontwikkelde strategische visie werd het wijk- en buurtbeheer verankerd, met als doelen het vergroten van de betrokkenheid van de bewoners bij hun leefomgeving en het verkleinen van de kloof tussen bestuur en burgers.
''Uitgangspunten van destijds, die ons als muziek in de oren klinken. Wanneer we als gemeente en samenleving hier echt voor willen gaan, zijn we gebaat bij duidelijkheid''
De huidige problematiek is dus niet nieuw. In 2006 werden de wijk- en dorpsontwikkelingsplannen geformuleerd, bekend geworden als de WOP’s en de DOP’s. Aan goede wil ontbrak het niet, en waarom zou dit vandaag anders zijn? “Samen met bewoners en partners duurzaam investeren in actief burgerschap en kwaliteit van leven. De vraag van inwoners staat daarbij centraal”‛ Een overheid die de bewoners verleidt om zich te bekommeren om de leefbaarheid, zich daarvoor verantwoordelijk te voelen en zich ook daadwerkelijk daarvoor te willen inzetten.” Uitgangspunten van destijds, die ons als muziek in de oren klinken. Wanneer we als gemeente en samenleving hier echt voor willen gaan, zijn we gebaat bij duidelijkheid, SMART doelstellingen en eenduidigheid in beleid, gedragen op alle afdelingen binnen het stadhuis.
Wanneer dit laatste ontbreekt, zullen deelnemers vanuit dorp en wijk snel hun energie en enthousiasme verliezen. En dat is nu juist wat we niet willen. Zonder anderen tekort te doen, kwam er met name vanuit Sprang-Capelle veel op gang tijdens de wijk- en dorps ontwikkelingsplannen. Dit zou gemeentebreed moeten kunnen, er liggen uitdagingen genoeg in wijk en dorp.
Wanneer we de betrokkenheid van inwoners bij hun leefomgeving willen vergroten en de kloof tussen inwoners en overheid willen verkleinen én we willen resultaten bereiken waarop we samen trots kunnen zijn, hebben we 3 goede redenen om deze werkwijze opnieuw serieus te overwegen. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, maar bevatten wel degelijk lessen voor de toekomst. Samen met wijk en dorp ontwikkelplannen formuleren. Wees duidelijk over wat kan en wat niet kan.
Misschien kan ook niet alles tegelijk. Doorpakken op wat kan, zo blijft iedereen enthousiast. Vanuit raad en college beleid maken of aanpassen waar mogelijk. Smart doelstellingen voor plan en uitvoering formuleren en dit plan van aanpak monitoren. College houdt de raad periodiek op de hoogte en stelt zich open en wendbaar op.
Een werkwijze zoals op deze leest geschoeid wordt de komende tijd steeds belangrijker en is noodzakelijk, om elkaar als inwoners, bedrijven en gemeente niet kwijt te raken. De SGP zal zich hier sterk voor maken.
Fractie SGP,
Richard Tiemstra en Henk van Zelst